آرامش ابدی

ذهن پنهان

آرامش ابدی

ذهن پنهان

پرنده

   

 

یه پرندس یه پرندس یه پرندس

یه پرندس که از پرواز خود خسته س

گل بالش رو بستن دست دیروزا

نمی آد حتی به یادش فردا

یه آوازه یه آوازه یه آوازه

یه آواز که تو سینم شده انبار

یه اشکی که می چکه رو گیتار

به این ها عاقبت کی گیرد این کار

یه مردابه یه مردابه یه مردابه

یه مردابه توی تن از فراموشی

یه چراغی که میره رو به خاموشی

نگردد شعله ور بیهوده میکوشی

  

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد