دریغا سرزمین نگون بخت که از به یاد آوردن خود بیمناک است..کجا میتوان آن را سرزمین مادری بنامیم..؟ که گورستان ماست آنجا که اندوه جان کاه چیزیست همه جا پیدا... ببخشید به من رو بدید تا صبح شعرو متن ادبی میخونم.. یه سوالیم داشتم این شعرا هیچ کدوم مال خودتون نیست ..؟ مثلا این شعر همه چیز در درون انسان است... اگه اسم شاعرشام زیرش بنویسید وبلاگتون ازینی که هستم باحالتر و مفیدتر میشه..مرسی..
همه چیز در درون انسان است مال خودمه اکثرا مال خودمن باشه انایی که مال خودمن از این به بد زیرش منویسم قیچی
سلام. حیف نیست کلبه شما اینقده سوت و کوره؟ آدم توی حقیقت دنیا به اندازه کافی تنها هست که باز بخواد به قول یکی از دوستان توی مجازستان هم تنها و گوشه گیر باشه. باور کنید: من زنده نیستم. خیلی خوبه که مختصر و مفید می نوسیس هر چند کوتاه بودن کارها همیشه منطبق با خوب بودنش نیست. ولی تو دنیای امروزی که مخاطب شما اصلا حوصله نداره باید همینطوری شعر بگی. تشریف بیاری ممنون میشم. لطفا بی نظر نرو. در پناه خدا
این شعر از فروغ فرخ زاد بود ممنون از نظرتون
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
دریغا سرزمین نگون بخت که از به یاد آوردن خود بیمناک است..کجا میتوان آن را سرزمین مادری بنامیم..؟ که گورستان ماست آنجا که اندوه جان کاه چیزیست همه جا پیدا...
ببخشید به من رو بدید تا صبح شعرو متن ادبی میخونم..
یه سوالیم داشتم این شعرا هیچ کدوم مال خودتون نیست ..؟
مثلا این شعر همه چیز در درون انسان است...
اگه اسم شاعرشام زیرش بنویسید وبلاگتون ازینی که هستم باحالتر و مفیدتر میشه..مرسی..
همه چیز در درون انسان است مال خودمه اکثرا مال خودمن باشه انایی که مال خودمن از این به بد زیرش منویسم قیچی
سلام. حیف نیست کلبه شما اینقده سوت و کوره؟
آدم توی حقیقت دنیا به اندازه کافی تنها هست که باز بخواد به قول یکی از دوستان توی مجازستان هم تنها و گوشه گیر باشه.
باور کنید: من زنده نیستم. خیلی خوبه که مختصر و مفید می نوسیس هر چند کوتاه بودن کارها همیشه منطبق با خوب بودنش نیست. ولی تو دنیای امروزی که مخاطب شما اصلا حوصله نداره باید همینطوری شعر بگی.
تشریف بیاری ممنون میشم. لطفا بی نظر نرو. در پناه خدا
این شعر از فروغ فرخ زاد بود ممنون از نظرتون